Filmy prl

Postpunkowy dramat psychologiczny o młodej kobiecie łaknącej życia pośród szarości PRL. Opowieść o więzi matki i córki, głodzie wolności, seksie i medytacji. Historia rozpoczyna się w Trójmieście w 1987 roku, a kończy w 1989, po pierwszych wolnych wyborach w Polsce. Jej tłem jest buntownicza trójmiejska scena muzyczna końca lat osiemdziesiątych, kulturalny i społeczny fenomen tego okresu i zapowiedź rewolucyjnych zmian w Polsce.

Ryszard Ochódzki, zwany Misiem, ma wyjechać do Londynu. Zostaje jednak zatrzymany, bo z jego paszportu wyrwano kilka kartek. Ochódzki podejrzewa, że zrobiła to jego żona Irena, by uniemożliwić, a przynajmniej opóźnić jego wyjazd i dotrzeć do Londynu przed nim. Małżonkowie założyli bowiem przed laty konto w jednym z londyńskich banków. Odejście Ireny zmusiło ich do podzielenia posiadanych dóbr. Pieniędzmi zdeponowanymi za granicą żadne z nich nie chce się jednak dzielić z drugą stroną. Całą sumę zgarnie więc ten, kto pierwszy dotrze nad Tamizę…

Akcja filmu zaczyna się w 1977 roku, gdy Tomek Beksiński wprowadza się do swojego mieszkania. Jego rodzice mieszkają tuż obok, na tym samym osiedlu, przez co ich kontakty pozostają bardzo intensywne. Nadwrażliwa i niepokojąca osobowość Tomka powoduje, że matka - Zofia, wciąż martwi się o syna. W tym samym czasie Zdzisław Beksiński próbuje całkowicie poświęcić się sztuce. Po pierwszej nieudanej próbie samobójczej Tomka Zdzisław i Zofia muszą podjąć walkę nie tylko o syna, ale także o przywrócenie kontroli nad swoim życiem. Gdy Zdzisław podpisuje umowę z mieszkającym we Francji marszandem Piotrem Dmochowskim, a Tomek rozpoczyna pracę w Polskim Radiu, wydaje się, że rodzina najgorsze kłopoty ma już za sobą. Jednak seria dziwnych, naznaczonych fatum wydarzeń, dopiero nadejdzie...

Jest połowa XX wieku w Polsce Ludowej. Adam mieszka z matką, którą niepokoją funkcjonariusze Urzędu Bezpieczeństwa. Ojciec Adama jako pilot bronił Albionu podczas II wojny światowej i słuch o nim zaginął. Nie wiadomo, czy pozostał w Anglii, czy wrócił do kraju i ukrywa się, by uniknąć prześladowań. Przychodzą od niego paczki i kartki pocztowe, ale Adam, który nigdy nie widział swojego ojca, podejrzewa, że paczki przysyła ktoś inny. W szkole bezustannie marzy, że któregoś dnia ojciec wyląduje na zakurzonym boisku w swoim spitfajerze i wznieci tuman pyłu, z którego wyłoni się żywy, bohaterski i wspaniały. Tymczasem oglądając w kinie „Pogardę” Jeana-Luca Godarda, przenosi się do garderoby młodej Brigitte Bardot i jej świata gwiazd filmu i muzyki.

Tomasz, młody lekarz ortopeda, otrzymuje przydział na mieszkanie M-3, ale przysługuje ono tylko żonatym. W ciągu trzydziestu dni musi się więc ożenić. Doktor nie zamierza jednak zrezygnować z miłości. Pierwsza kandydatka jest uparta, druga – zazdrosna, trzecia – zbyt samodzielna i władcza…

Gdzieś na prowincji, w małym miasteczku, mieszka rodzina Moszów. Ojciec rodziny, Filip, skromny zaopatrzeniowiec w dużej fabryce, postanawia, z okazji narodzin córeczki, kupić amatorską kamerę. Początkowo uwiecznia nią swoją szczęśliwą rodzinkę, żyje cicho i spokojnie, ale z czasem, gdy o jego hobby dowie się dyrekcja zakładu, powoli ewoluuje w społecznika i zaangażowanego artystę. Zaniedbuje przy tym rodzinę i dom. Jaką cenę zapłaci za swoją pasję?

Witek Długosz wychowywany był tylko przez ojca. Matka i jego brat bliźniak zmarli w trakcie porodu w 1956. Mieszkali wówczas w Poznaniu. Potem przeprowadzili się do Łodzi i zamieszkali u ciotki zagorzałej komunistki… Po maturze Witek rozpoczyna studia medyczne. Kiedy umiera ojciec, bierze urlop dziekański i przeprowadza się do Warszawy… Losy bohatera to nieustanne poszukiwanie własnej drogi. Z wielkim przekonaniem angażuje się w działalność organizacji młodzieżowej pod patronatem działacza partyjnego. Kiedy nie spełnia to jego oczekiwań, z nie mniejszym zapałem poświęca się pracy konspiracyjnej w opozycji. Odmawia przyjęcia paszportu, gdy warunkiem jego otrzymania jest współpraca ze służbami. Poświęca się pracy naukowej, odmawia wstąpienia do partii… Wydaje się, że wreszcie znalazł swoje miejsce na ziemi… Ale czy na długo?

Statkiem podróżuje pasażer "na gapę". Zostaje uznany za instruktora kulturalno-oświatowego.

Pracownik muzeum, Stanisław Maria Rechowicz, oskarżony niesłusznie o przywłaszczenie sobie obrazu, ukrywa się w… damskiej sukience. Podejmuje pracę jako gosposia. Szybko zmienia kolejnych chlebodawców. U pana „profesora” zajmuje się skupowaniem cukru do produkcji bimbru. Pracę u nowobogackich traci, gdy staje w obronie swej napastowanej żony.

Jest sierpień roku 1980. W stoczni Gdańskiej rozpoczyna się strajk. Jednym z jego organizatorów jest Maciek Tomczyk syn Mateusza Birkuta. Władze radiokomitetu wysyłają na Wybrzeże redaktora Winkla, aby zebrał materiały na temat Tomczyka. Mają one posłużyć do spreparowania reportażu oczerniającego przywódców strajku. Winkel wnika w środowisko opozycji. Poznaje prawdę o życiu Tomczyka, spotyka ludzi, nie boją się głośno mówić o zbrodniach władzy ludowej. Zaczyna rozumieć, że w Polsce rzeczywiście można coś zmienić. Ale czy starczy mu odwagi, by przejść na stronę barykady?